یک انجمن و سه میلیون کم توان ذهنی

شبکه خبری ورزش بانوان ایران- برای نخستین بار سه نفر از بانوان کم توان ذهنی در دو رشته دو ومیدانی و تنیس روی میز  به مسابقات جهانی اکوادور که شهریورماه برگزار می شود اعزام خواهند شد. 

کم توانان ذهنی حدود سه تا 5 درصد جامعه ما را تشکیل می دهند و با یک حساب سرانگشتی می توان تخمین زد که در ایران تقریبا 3 میلیون نفر از این افراد زندگی می کنند. بالطبع آنها هم حق و حقوقی برابر  سایر شهروندان دارند و حتی این افراد و خانواده های آنها در جوامع پیشرفته دارای امتیازات خاصی هستند.

ورزش یکی از ابزارهایی است که جوامع گوناگون برای از انزوا خارج کردن افرادی با توانمندی های خاص در نظر می گیرند ، در کشور ما نیز فدراسیون ورزش های جانبازان و معلولین با تشکیل انجمن کم توانان ذهنی سعی کرده از این قشر جامعه به خوبی حمایت کند.

وقتی در محل اردوی پینگ پنگ بانوان کم توان ذهنی حاضر شدیم تا گزارشی از نحوه مسابقات و اعزام های آنها بگیریم آنقدر محیط و فضا را دوستانه و صمیمی دیدیم که فکر کردیم سالهاست با این نوجوانان و جوانان روابط دوستانه و رفت و آمد داریم.

این دختر خانم ها که قرار است برای اولین بار در قالب کاروان ورزشی کم توانان ذهنی به مسابقات جهانی اکوادور اعزام شوند آنچنان با شور و حرارت تمرین می کنند که انسان به وجد می آید.

رییس انجمن کم توانان ذهنی در گفتگو با شبکه خبری ورزش بانوان ایران در باره این ورزشکاران می گوید: خدارو شکر با حمایت های حاج محمود خسروی وفا انجمن کم توانان ذهنی تشکیل شد و الان داریم برای آنها به صورت خاص و ویژه برنامه ریزی می کنیم.

عباس باغستانی از مسابقات جهانی اکوادور می گوید و اضافه می کند: فعلا قرار است در 4 رشته ورزشی تنیس روی میز، شنا، دوومیدانی و فوتسال در دو بخش پسران و دختران کاروان کم توانان ذهنی به مسابقات جهانی اعزام شوند و از همه نهادها و مسئولینی که دل در گرو این نظام دارند می خواهم که انجمن و فدراسیون را حمایت کنند تا این بچه ها هم بتوانند با آمادگی کامل به مسابقات بروند.

وقتی مسابقات و تمرینات و شوخی های ورزشکاران کم توان ذهنی را از نزدیک به تماشا بنشینی تازه متوجه دل های بسیار صاف و پاک و بی آلایش این جوانان خواهید شد.

آنها شاید در سن 18 سالگی حرف و حرکتی را انجام دهند که کودکانی با سنین 8 و 10 ساله انجام می دهند که البته طبیعت این نوع بیماری چنین امری را اقتضا می کند اما به واقع بسیار دوست داشتنی و خونگرم هستند.

خداوند تندرستی و سلامتی به همه خانواده ها و فرزندان این آب و خاک بدهد اما بروز اینگونه بیماریها غیر قابل اجتناب است و باید تلاش کرد از طریق ورزش چنین افرادی را جذب جامعه کرد تا هم باری از روی دوش جامعه برداشته شود و هم خانواده های این بچه ها احساس آرامش خاطر کنند ضمن اینکه از هر دیدگاهی که به موضوع نگاه کنیم می بینیم قدم برداشتن برای این افراد وظیفه انسانی همه ما بخصوص متولیان و مسئولین و مدیرانی است که کار آنها خدمت به همه افراد جامعه و مخصوصا این افراد است.

شما ببینید که فدراسیون جانبازان و معلولین با یک سیاستگذاری درست چگونه جانبازان و معلولین را از کنج عزلت بیرون آورد و آنها را از طریق ورزش تا قله های قهرمانی پارالمپیک و جهان پیش برد.

بدون شک تا دو دهه پیش نگاه به معلول و یا جانباز در کشور ما نگاهی از سر ترحم و دلسوزی بود و اغلب معلولین خجالت می کشیدند به جامعه و اجتماع ورود کنند اما امروز با افتخار و سربلندی در بالاترین سطوح حاضر می شوند و به خود می بالند.

حال در نظر بگیرید که جامعه ایی که حدود سه میلیون کم توان ذهنی دارد اگر بخوبی در مسیر ورزش قرار گیرند و افراد کم توان ذهنی بتوانند جایگاهی همانند جانبازان و معلولین بدست آورند چه بخش عظیمی از جوانان و نوجوانانی که به هر حال مشکلی برای خانواده ها هستند از راه ورزش می توانند خود را به جامعه نشان دهند و آنها هم در کنار سایر افراد اجتماع به زندگی عادی خود بپردازند با این تفاوت که آنها نیاز به توجه بیشتری دارند.

مخلص کلام اینکه اگر چه فعلا 4 رشته ورزشی به مسابقات جهانی اکوادور اعزام می شود و برای اولین بار سه نفر از این کاروان هم بانوان هستند، اما نیاز به حمایت دارند چرا که انجمن کم توانان ذهنی به تنهایی نمی تواند این حجم عظیم سه میلیونی را پوشش دهد.  

 http://www.womensport.ir/29291/یک-انجمن-و-سه-میلیون-کم-توان-ذهنی

منبع: